İlk mülteciler, bir haftadan uzun bir süre önce Romanya’nın Suceava kentindeki Mandachi Hotel and Spa’ya gelmeye başladı. İşletme sahibi, 850 metrekarelik balo salonunu kendilerine ayırmaya karar verdi. O zamandan beri, 2000’den fazla insan ve 100 evcil hayvan, ışıltılı bir disko topunun altında sıra sıra numaralı şiltelerle buraya sığındı.
Birleşmiş Milletler Mülteci Ajansı’na göre, 1,5 milyondan fazla insanın sadece 10 gün içinde Ukrayna’dan kaçan insanlar bu yüzyılın şimdiye kadarki en hızlı mülteci göçünün bir parçası. Yerel makamlara göre, 24 Şubat’ta savaşın başlamasından bu yana 261 binden fazla Ukraynalı komşuları Romanya’ya geçti.
HER MÜLTECİNİN KAÇIŞI AYRI BİR DRAM
Olga Ohrimenko gibi, Mandachi’deki mültecilerin bir kısmı savaşın ön saflarındaki şehirlerden kaçtı. 60 numaralı yatakta kalan Ohrimenko, AP’ye yaptığı açıklamada “Ne zaman biri bana nereli olduğumu sorduğunda Harkov’dan olduğumu söylediğim zaman onların ifadesi sanki Hiroşima’dan gelmişim gibi oluyor” dedi.
Beş gün süren bombardımanın ardından 1 Mart’ta Knolly, birkaç arkadaşı ve iki kedisiyle birlikte Harkov’dan kaçmaya karar veren Knolly, arabaları dev bir ateş topu tarafından yutulmadan sadece 20 dakika önce şehrin merkezi Özgürlük Meydanı’nın yanından geçtiklerini söyledi. “Daha önce ülkemin büyük bir vatanseveri olduğumu söylemek benim için zordu ama 24 Şubat’ta yüzde 100 öyle hissettim” şeklinde konuştu.
KEDİ, KÖPEK, YAŞLI, ÇOCUK…
Erkekler savaşmak için Ukrayna’da kaldıklarından dolayı balo odası çoğunlukla kadın ve çocuklarla dolu.. Mültecilerin çoğunluğu Ukraynalıydı, ancak Nijeryalılar, Faslılar, İtalyanlar, Çinliler ve İranlılar da bulunuyor. Yeni yürümeye başlayan çocuklar, çocuklarını ve kendilerini sakinleştirmek için derin nefes alan bitkin annelerin kollarında ağlıyor. Her büyüklükteki kedi ve köpekler, sahipleriyle aynı yatakları paylaşıyor.
Burada yaklaşık 300 gönüllü, çevirmen ve sosyal hizmet görevlisi sırayla yardım ediyor. Sabahları, boş yatakların üzerindeki uyumsuz çarşafları değiştirip üzerlerine “ayrılmış” veya “ücretsiz” el yazısıyla yazılmış bir işaret koyuyorlar. Resepsiyon alanında, mağdurların ihtiyaç duyabileceği; çocuk bezi, diş fırçası, atıştırmalık ve hatta cerrahi maske ve dezenfektan jeli sergileniyor.
‘KARDEŞLERİMİZDEN KAÇIYORUZ’
King Salon’un diğer ucunda, 82 numaralı yatakta kalan 85 yaşındaki Nellya Nahorna savaştan ikinci kez kaçtığını söylüyor. Nahorna, 1941’de henüz 4 yaşındayken Nazi Almanyası’nın Ukrayna’yı işgalinde şarapnel tarafından yaralandığını ifade ediyor.
Şimdi, 80 yıldan fazla bir süre sonra, savaşın ilk gününde onu yakalayan ve sınırı geçen 57 yaşındaki kızı Olena Yefanova’ydı. Avrupa’nın en büyük nükleer santralinin geçen hafta Rus bombardımanına maruz kaldığı Zaporizhzhia kasabasından geldiler.
Nahorna Rusça, “Bu savaş farklı,” dedi. Dünya Savaşı’nda düşmanların Alman “faşistleri” olduğunu söyledi. Ama şimdi “kardeşlerinden” kaçıyordu. Ona bir Ukrayna pasaportu almak için yol boyunca durmak zorunda kaldılar.
