Romanya Haber

Dünyaya açılırken anakronizme düşmemek…

Anakronizm en kısa ifadesiyle yaşanılan dönemin şartlarını anlamamak ve geçmişteki yöntem ve düşüncelerle bugünü düşünmek ve yaşamak olarak özetlenebilir.
Ben bunu aşmayı denedim. Asylpension’da (Mülteci kampı) kalırken tiyatro kursuna gittim. Tiyatro hocası çok üzgün ve kötü bir haber aldığım gün kursa gitmediğim için beni kafeye davet edip derdimi dinledi ve teselli etti. Hatta o gün ondan ayrılınca yolda ağladım. Neden yıllarca emek verdiğim ve iyiliği için çalıştığım, çocuklarını okuttuğum insanlar bana sahip çıkmadı da burada beni tanımayan bir insan derdimi dinliyor, dedim kendi kendime ve işin doğrusu zoruma da gitti.
YENİ GERÇEK DOSTLAR
Aynı tiyatro hocası İmke Hanım, oturum alıp ayrılacağım zaman beni evine davet etti. Eşi ve çocuklarıyla tanıştırdı, beraber mangal yaptık, çiftliğini gezdirdi.
Pansiyonda kaldığım dönemde bana psikolojik yardım veren Elsabeth Hanım vardı. Ki onu da ömür boyu unutmayacağım. Oturum alıp başka bir şehre taşındıktan sonra defalarca e-posta yazıp “Ev buldun mu, bir problemin var mı?” deyip sormanın yanı sıra arkadaşlarını arayıp bana ev bulmaya çalıştı.
Yine gönüllü olarak Almanca dersi veren Maria Teyze, ailesiyle tanıştırdı, ablası ve eniştesinin yanına götürdü, beraber hem anne ve babasının hem de ikinci dünya savaşında ölen dedelerinin mezarına gittik, dua ettik.
Untermieter (kiracının kiracısı) olarak evinde kaldığım Chris Bey ise her türlü yardımı yapıyor. O kız arkadaşının yanına taşındı ama evdeki tüm eşyaları bana ücretsiz olarak bıraktı. Keza devlet de göçmenlerin bir an önce entegre olması için her türlü altyapıyı hazırlamış ve yardım ediyor.
MAZERETLERİ BIRAKALIM
Mazeretleri, bahaneleri bir kenara bırakalım artık. Avrupa toplumunun içine karışalım. Avrupa’da sivil toplum çok yaygın ve her köşe başında her türden dernek var. Kendi gettomuza sıkışmak yerine o derneklere üye olalım ve insanlarla tanışalım.
Bunun meyvelerini kısa sürede göreceğiz. Ben yaşadığım yere gelir gelmez Amnesty İnternational, Greenpeace ve Yazarlar Derneğine üye oldum ve toplantılarına katılıyorum. Eskiler ve yeni göç eden arkadaşlar kendi kabiliyet ve durumlarına göre bir sivil toplum örgütüne devam edebilirler. Başka türlü bu insanlara derdimizi, düşüncemizi nasıl anlatacağız?
Yazının tamamı için: https://hizmetten.com/dunyaya-acilirken-anakronizme-dusmemek/