Romanya Haber

Kosova’da Kaçırılan Eğitimci Erdem’ın Eşinden Duygu Dolu Şiir: Hacer’ın Çölde Kaldığı Gibi Kaldım…

Kosova’da kaçırılan eğitimcilerden Kosova Mehmet Akif Koleji Genel Müdürü Mustafa Erdem’e, eşi duygu dolu şiir yazdı.
‘Sen gittiğinden beridir yüreğim bin parça ciğerim dağlı’ diyen eşi, ‘Hacer’in çölde kaldığı gibi kaldım’ diyerek içinde olduğu duygu yoğunluğunu aktarıyor.
Kosova’da beş öğretmen ve bir doktorun kaçırılıp Türkiye’ye götürülmesinin yankıları devam ediyor. Kosova Başbakanı Ramush Haradinaj, Kosova’da eğitimcilerin kaçırılmasında parmağı olanlara ilişkin, soruşturmalar başlatıldığını söylerken, konu dünya gündeminde olmaya devam ediyor.
Kaçırılanlar arasında bulunan Kosova Mehmet Akif Koleji Genel Müdürü Mustafa Erdem’e Kosova Piskopos’u ‘sizi koruyamadık’ derken, bir öğrenci velisi de anlamlı bir mektup yazmıştı. Şimdi de Müdür Erdem’in eşi duygu dolu bir şiir yazdı.
Mustafa Erdem’in eşinin yazdığı şiir şöyle:
Sen giderken ben garip kaldım
Oturduğum yerde öylece kaldım
Kalakaldım
 
Hele saçların dağınık
Yüzün bir hüzün yumağı
Bakışların derin
Hüznün omuzlamış bir dağı
Senin emanetlerinle
Hacer’in çölde kaldığı gibi kaldım
Yıkıldım kaldım
 
Sen giderken henüz görülmemiş bir rüya gibi
Hırpalanıp arkadaşlarınla bir eşkiya gibi
Altı boy boy yiğidi
Derdest edip
Heyüla gibi
Ardında bir coşkun topluluk
Ağlayan bir milletle kaldım
Dona kaldım
 
Sen giderken ellerin kelepçeli
Dilin, gözlerin bağlı
Matem evine döndü koca bir memleket
Koskoca bir dünya ayağa kalktı
 
Sen giderken ben bilmem kaç anne, kaç baba kaç kardeş
Ardında dağ gibi vefalı binlerce eş
Boynu bükük yüreği dağlı
Bir o kadar ebedi kardeş
Öylece duvar kesilip
Vakfede kaldım
İbrahim’i bekler gibi
Ardında kaldım
 
Sen giderken dudağı kurumuş İsmail gibi
Safa Merve arası ıpıssız kaldım
Giden İbrahim’in ardından
Ağlayan yavrular gibi
Bu yaban evrende sahipsiz kaldım
 
Sen giderken ben
Şimdi babasız kalan evlatlara içlenip/ öykünüp
Öpemedim kendi çocuklarımı evlatsız kaldım
Seni koruyamamış, seni kollayamamış olmaktan yıkıldım
Bak ben devletsiz kaldım
 
Sen giderken ben
Yüreğini gurbete uğurlayan anneler gibi
Anneden babadan geçtim
Bak ben hem yetim hem öksüz kaldım
Şimdi beni ısıtacak bir mekan da yok
Bak ben ıssız hem evsiz kaldım
 
Sen gittiğinden beridir yüreğim bin parça ciğerim dağlı
İçimde bir Kerbela burukluğu, matemi kaldı
Sensiz toz duman oldu umut harmanım
Vuslat galiba mahşere kaldı
Mustafam yiğidim Aslanım benim
Bak şimdi şiirler de yarım kaldı