FATİH DEMİRKAPI
Romanya’ya geleli bir seneyi geçti. Bu geçtiğimiz dönem içerisinde bu güzel ülkeyi ve insanlarını tanımaya çalışıyorum. Beş ülkede yaşayan birisi olarak hemen şunu ifade edeyim ki, Romen halkı diğer bulunduğum ülkelerden gerçekten daha sıcak ve medeni. Devlet kurumlarında veya özel sektörde memur ve çalışanların diğer insanlara muamelesi gayet saygılı ve nezaket çerçevesinde, muhatap olduğu insanlara yardımcı olmak için ellerinden gelen gayreti gösteriyorlar.
Herhangi bir şey sorduğunuzda veya destek istediğinizde insanlar size yardımcı olmak için elinden gelen gayreti gösteriyor. Bu yönüyle diğer gezdiğim ülkelerden daha pozitif bir izlenim edindim diyebilirim. Yaşadığım ve şahit olduğum bazı olaylar da benim Romen halkına karşı daha pozitif bakmama vesile oldu:
Bundan 3-4 ay önce Moldova’dan kızımla beraber Romanya’ya gezmeye iki üniversiteli kız öğrenci geldi. Köstence’de misafir ettik.
Peygamberimiz (Aleyhissalatu vesselam) de gideceği beldeyi görünce “Allahım, bizi bu belde halkına, bu belde halkını da bize sevdir.” diye dua edermiş. Bizlere bu ülkeyi ve insanlarını sevdirecek vesileler gösterdiği için Allah’a şükürler olsun..
Moldova’dan gelen misafirlerimiz Köstence’yi gezerken, Ovidiu meydanında maalesef telefonunu düşürmüş. Telefonu çok aradık ancak bulamadık. Bu kardeşimiz telefonunu bulamayınca adeta yıkıldı. Artık babasının ve ailesinin sıkıntılarıyla beraber böyle bir şey olunca çok üzüldü. Telefonu aramaya başladık. Gezdiğimiz yerlere baktık bulamadık. Tam ümidimizi kesmiştik ki arkadaşı bize telefon etti. Birisi telefonu bulmuş ve Ovidiu meydanına gelmemizi istiyordu. Neyse, telefonu bulan kişiyi aradık ve Ovidiu meydanında buluştuk. Telefonu bulan 25-30 yaslarında genç bir kişiydi.
Bizimle karşılaştığında söylediği ilk sözleri şöyleydi: “Özür dilerim telefon şifreli olduğu için şifresini kırmak zorunda kaldım. Sizlere ulaşmak için böyle yapmak zorunda kaldığım için özür diliyorum.”
Şahsen ben bu durumda olsam ve birisinin telefonunu bulsam sonra da ona ulaşmak için şifresini kırsam sanırım ondan özür dilemem. Çünkü ona ulaşmak için bunu yaptığımı düşünürüm. Oysa bu genç çok nezaket gösterdi ve özür diledi.
Daha sonra biz bu telefonu bulan kişiyi bulup, telefonu iade ettiğinden dolayı bir miktar para hediye vermek istedik. Fakat o kesinlikle bunu kabul etmedi. Hatta çok ısrar ettik gene kabul etmedi. “Eğer illa bir yere vermek istiyorsanız muhtaç olan birine verin.” dedi. Bu olayı erdemli – faziletli bir davranış olarak gördüm.
Bu davranışlar aslında hepimizde olması gereken sıfatlardı..
Burada bu faziletli davranışı bir Romen vatandaşında bizzat gördük.
Bu ve buna benzer birçok güzellikleri yaşadığım Romanya’yı ve halkını çok sevdim.
Peygamberimiz (aleyhissalatu vesselam) de gideceği beldeyi görünce “Allahım, bizi bu belde halkına, bu belde halkını da bize sevdir.” diye dua edermiş.
Bizlere bu ülkeyi ve insanlarını sevdirecek vesileler gösterdiği için Allah’a şükürler olsun..
